Serçeler gözyaşı dökünce ölürmüş
Serçeye can verdiren gözyaşı!
İnsanın içine içine akarsın da
Neden söndüremezsin yürek yangınını?
5 Mart 2018 Pazartesi
12 Şubat 2018 Pazartesi
Saygı
Toplum olarak saygıdan yoksun bir hale gelmeye başladık. Artık insanlar birbirlerine saygı duymamaya başladı. Peki neden? Niye böyle olduk?
Bu soruların cevabını ben kendimce şöyle verdim:
İnsanlar artık herkes öyle ben niye böyle olayım diyerek çıkıyor işin içinden.
Aslında o da rahatsız bu durumdan , o da karşısındaki insanın saygı duymamasından rahatsız ama o öyle diye kendisi de bu hale geliyor. Rahatsız olduğumuz şeyi düzeltmek yerine biz de aynı hale geliyoruz hiç sıkılmadan. Düzeltmek dururken niye peki?
Bunda da genelden özele inmek istiyorum.
Evet toplum olarak birbirimize saygı duymamaya başladık. Ama topluma çıkmadan önceki ortamımız peki?
AİLE.Burası işte en dip ve önemli nokta.
Bazı değerler işte aileden başlar ve tüm hayatımıza yansır. Ama bana göre en önemlisi saygıdır. Her şeyden önce gelen saygı .
Bir anne -baba, bir anne-evlat veya baba-evlat, kardeşler, arkadaşlar arası ve daha bir çok kurduğumuz ilişkilerde saygı büyük bir rol oynar. Birine menfaatlerimizi karşılıyor diye , şundan veya bundan dolayı saygı duyuyoruz. Onlar ,bunlar , şunlar, menfaatler bittiğinde saygı da bitiyor. Keşke insan olduğu için saygı duysak saygımız sonsuz olacak. Ama bunu yapamıyoruz. Karşımızdaki insanın değerlerine,konuşmasına ,hayatına ,kendine saygı duymalıyız. Saygıyı elden yitirdiğimiz zaman bütün her şey gidiyor elden. Sevgi de ,güven de daha birçok değer de kayıp gidiyor elimizden. Aslında hepimiz saygıyı kendilerine ilke edinmiş bir aile ortamında büyüseydik, hepimiz saygılı bireyler halinde olacaktık. İnsana insan olduğu için saygı duyan ve saygıyı kendine ilke edinmiş bireyler olabilmek , kulağa ne kadar hoş geliyor değil mi ?
Tüm insanlar olarak bunun çabasıyla yaşamak dileğiyle...
Bu soruların cevabını ben kendimce şöyle verdim:
İnsanlar artık herkes öyle ben niye böyle olayım diyerek çıkıyor işin içinden.
Aslında o da rahatsız bu durumdan , o da karşısındaki insanın saygı duymamasından rahatsız ama o öyle diye kendisi de bu hale geliyor. Rahatsız olduğumuz şeyi düzeltmek yerine biz de aynı hale geliyoruz hiç sıkılmadan. Düzeltmek dururken niye peki?
Bunda da genelden özele inmek istiyorum.
Evet toplum olarak birbirimize saygı duymamaya başladık. Ama topluma çıkmadan önceki ortamımız peki?
AİLE.Burası işte en dip ve önemli nokta.
Bazı değerler işte aileden başlar ve tüm hayatımıza yansır. Ama bana göre en önemlisi saygıdır. Her şeyden önce gelen saygı .
Bir anne -baba, bir anne-evlat veya baba-evlat, kardeşler, arkadaşlar arası ve daha bir çok kurduğumuz ilişkilerde saygı büyük bir rol oynar. Birine menfaatlerimizi karşılıyor diye , şundan veya bundan dolayı saygı duyuyoruz. Onlar ,bunlar , şunlar, menfaatler bittiğinde saygı da bitiyor. Keşke insan olduğu için saygı duysak saygımız sonsuz olacak. Ama bunu yapamıyoruz. Karşımızdaki insanın değerlerine,konuşmasına ,hayatına ,kendine saygı duymalıyız. Saygıyı elden yitirdiğimiz zaman bütün her şey gidiyor elden. Sevgi de ,güven de daha birçok değer de kayıp gidiyor elimizden. Aslında hepimiz saygıyı kendilerine ilke edinmiş bir aile ortamında büyüseydik, hepimiz saygılı bireyler halinde olacaktık. İnsana insan olduğu için saygı duyan ve saygıyı kendine ilke edinmiş bireyler olabilmek , kulağa ne kadar hoş geliyor değil mi ?
Tüm insanlar olarak bunun çabasıyla yaşamak dileğiyle...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)